ความหมายของคำว่า ' อภิชน, อภิชน '

ความหมายของคำว่า ' อภิชน, อภิชน '
อภิชน, อภิชน หมายถึง [อะพิชน, อะพิชะนะ] น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).

อภิชนาธิปไตย
[ทิปะไต, ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).
อภิชนาธิปไตย
ดู อภิชน, อภิชน.
อภิชัย
น. ความชนะ; การปราบปราม. (ป., ส.).
อภิชาต, อภิชาต
[อะพิชาด, อะพิชาดตะ] ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).
อภิชาต, อภิชาต
[อะพิชาด, อะพิชาดตะ] ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).
อภิชาตบุตร
น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อติชาตบุตร ก็ว่า.(ส. อภิชาตปุตฺร; ป. อภิชาตปุตฺต).
อภิชิต
ว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).